Egunon!

Aurrera egin pixkanaka-pixkanaka, kuriositatea piztuz, eta deskonfiantza eta inpazientzia gaindituz.

Hasi baino lehen, egunon guztioi eta mil esker txoko honen parte izateagatik!

Ia denontzat berria den mundu batean murgildu gara gaur goizean goiz. Batzuk abenturan murgiltzeko irrikaz eta besteak ikaraz, baina dena dela guztiok gogotsu eta pozik aritu gara kuxkuxeatzen.

Honela ba, deskonfiantza eta inpazientzia bezalako erresistentziak gainditu eta pixkanaka agertzen zaizkigun erronkei aurre egiteko asmoz, guk, Lander, Izaskun eta Ainarak, txoko berezi honen aurkezpena egiten deutsuegu. Gu guztiontzako sortutako txokoa, denon gustu eta plazerrerako egina, alegia.

 Beraz, gustukua izatea espero dugu...

Beste barik, kendu ikarak, gainditu erresistentziak eta laga ditzagun lotsak!

Denontzako den txoko hau berezi egingo dugulako... ONGI ETORRI!

Eta lotsagaz lotuta hemen Kirmen Uribe ondarrutarraren poema bat.

Lagun bat

Bada gorroto dudan lagun bat.

Zuhaitzean gora egin nahi dudanean

 “ez, ez, ez, hobeto ez,” esaten dit,

 “laprast eroriko zara lurrera”.

Bada gorroto dudan lagun bat.

Futbolean jolastu nahi dudanean

 “ez, ez, ez, hobeto ez,” esaten dit,

 “ipurdi azpitik sartuko dizute gola”.

Bada gorroto dudan lagun bat.

Gustuko neskarengana hurreratzean

“ez, ez, ez, hobeto ez,” esaten dit,

 “ez du zurekin nahiko berak”.

Bada gorroto dudan lagun bat.

Anaia txikiari musu eman nahi badiot

“ez, ez, ez, hobeto ez” esaten dit

 “esnatu egingo duzu umea”.

Bada gorroto dudan lagun bat.

Lagun horren izena Lotsa da.

 “Ez, ez, ez, inola ez” esaten diot gauero!

Hitzak: erakargarria, lehen aldia